شمایی که مخاطب این متن هستی، «با» پله به سمت کامیابی می‌روی یا «از» آسانسور؟
اگر من باشم از پله می‌روم؛ نه با پله.
به این علت که حتی با آسانسور هم نمی‌شود به سوی کامیابی رفت؛ چه برسد به اینکه از آسانسور بروم.
پی‌نوشت
۱. آسانسور رسیدن به موفقیت خراب است.
۲. حرف اضافهٔ پله «از» است و حرف اضافهٔ آسانسور «با».
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۱۳:۱۵
۲آبان۱۳۹۶
قرار نیست که همیشه فعل‌های جمله‌هایمان است، بود و کرد و شد باشد!
نمی‌شود که همیشه گل‌ها را بو کنی؛ گاهی وقت‌ها گل‌ها را باید ببویی.
برای عاشقی هیچ‌گاه حرف گوش نکن؛ اما حرف بشنو!
همیشهٔ خدا که نباید گریه کنی. گاهی هم اشک بریز! ولی بعدش قول بده نخندی بلکه بگذاری خنده روی لب‌هایت بنشیند.
من این راه را به‌هیچ‌کس پیشنهاد نکرده‌ام؛ فقط پیش نهادمش.
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۰۴:۴۴
۳۰مهر۱۳۹۶
