اینکه گویند این و آن بودند اندر وادی کربُبَلا
حصر آن معقول نیست دانی چرا؟
آنچنان که سید اهل قلم در کربلای جبهه‌ها
اینچنین می‌گفت اندر وادی قدر و قضا
که توراست کرببلایی منتظر
چشم به راهت می‌نشیند منتظر
روز تاسع روز عاشر بهر توست
کربلایی منتظر از آن توست
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۰۵:۰۴ عصر
۹دی۱۳۸۹
جهان‌بینی من محدود
به تأثیر از پاره‌ای
اما آن پاره‌ها
همان تافته‌های جدا بافته
همان عوام کرنش‌کُن
و خواص کاذب
اجازه نمی‌دهم دیگر
نه به خود نه به آن تافته‌ها
جهان‌بینی مرا متأثر
از نگرش خود کنند
جهان‌بینی من
فقط توحیدی است
و الهی
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۹:۲۶ شب
۹فروردین۱۳۹۳
من نیز مثل تو
تو مثل ما
ما مثل آن‌ها
آن‌ها مثل شما
شما مثل من
صرف می‌کنیم فعل ناامیدی
و خسران را
بی‌اعتمادی می‌بارد
از چشم‌ها
تظاهر به بی‌اعتنایی
و عادت در مرّگی روزانه
و روی‌گردان از دنیا
گرچه سرگردان غرقه‌ایم در آن
متوحش از هم‌نوع
در اجتماع انسانی ملل
و قاب جامعه
قرنطینه در چارچوب خیال
و ذهن
پادزهر این طاعون
همیشه دو چیز بوده و هست
ایمان
و به دنبالش عمل صالح
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۰۷:۰۷ شب
۸فروردین۱۳۹۳
گر نباشد در توانم یوسف کنعان شدن
شیخ صنعان را که تانم من شدن
در پناه لطف حق باید گریخت
گر نتانی معتصم بر حق شدن معتضد باید شدن
*معتصم: چنگ‌زننده
*معتضد: یاری‌جوینده
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۳:۲۰ ظهر
۲۵مرداد۱۳۹۱
به تأمل چه نهیوی سر زد
ز من مست خراباتی تفکیر
که چه کرده‌است خدایم به خداییش
بشد ساتر احوال من و لیک نبخشید
ببخشد به منش حال من و قال من
و آنچه که رفته‌است به تفویت
اگرش از پس مافات گذشته
کنمش توبه به تحقیق
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۱۱:۴۲ شب
۲۹اسفند۱۳۹۱
نعره زدم که فهم خود کنم به نهیب
عالم به بخشش و مسبوقم به رحمتت
می‌بخشی و بخشیده‌ای مرا تو کریم
ناظر به حال منی آگاه به رحمتت
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۷:۳۸ شب
۱۸شهریور۱۳۹۳
تو گر مست و تو گر مست و تو گر مست
دهندت از بلا جامی پر از هست
علم کن تا تو مستی کربلا را
که گر خواهی بلا را کربلا هست
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۷:۵۵ شب
۲۵اردیبهشت۱۳۹۲
أنتِ طالق طالقٌ طالق ثریٰ
ثُلاثی مرَّة فی‌الدفعة دنیا تو را
قدیکون مِن علی هذالسُّخُن
ثلاثی مرَّة فی‌الدفعة طالق تو را
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۱۱:۳۸ شب
۱۲فروردین۱۳۹۲
