اعتراف

به اختیار به جبر تنهایی

تن در دادم

زاهدمسلک نبوده و نیستم

عارفانه‌ نزیسته‌ام

صوفی‌گری هم

منسوخ است دیگر

به جبر بودم گریز به یک از دو گزیر

غریق تفکیرشدن یا آویزان زمانه شدن

مخیّر گریختم و لاجرم در بند اولی گرفتار آمدم

اینگونه بود که به عزلت نشستم و نوشتم

اعتراف می‌کنم!

محمدباقر قنبری نصرآبادی

۱:۴۷ ظهر

۱۴آبان۱۳۹۲