جسته‌وگریخته برای نوشتن
۱. نوشته‌هایتان را پس از پنج دقیقه دوباره بخوانید!
اصلاً پیامک‌ها یا پیام‌های تلگرامتان را پس از چند دقیقه کنارگذاشتنِ موبایل، دوباره بخوانید. همان معنای اولی را می‌داد که مدنظرتان بود؟ یا ذهنتان چنان گرم بود و مطلب برایتان روشن که در بازخوانی معنای دیگری هم می‌داد؟
۲. موقع نوشتن، برای ابراز صمیمیت واژهها را نشکنید. چرا؟
دلیلش حافظهٔ تصویری مخاطب از واژه‌هاست. برای مثال: می‌گذاری و می‌ذاری درست است ولی میزاری می‌نویسندَش!
دلیلش بدخوانی است. مثلاً: داری میری یا میمونی؟
دلیلش سبکی و شلختگی متن است. نمونه‌اش: مشخصات من و تو و می‌خوان چکار؟ این واو آخری «را» بوده است.
دلیلش یکدست‌نبودن واژهها در متن‌هایتان است؛ به‌طوری‌که یکبار می‌نویسید منو، یکبار من رو، یکبار من را و یکبار من و.
به‌خصوص اگر متن‌هایتان طولانی باشد یا واژه‌های پیش از «واو» متفاوت باشد.
برای صمیمی‌شدن یا راحتی با مخاطب از واژه‌هایی استفاده کنید که در گفتار هم می‌آید؛ اما هیچ گاه واژهها را نشکنید.
پی‌نوشت
این مطلب را دقیق‌ترش می‌کنم. می‌پرورمَش...
محمدباقر قنبری نصرآبادی
۱۲:۳۸
۸آبان۱۳۹۶
