گسترهٔ زیبایی

زیباست.

جاده زیباست.

جادهٔ شب زیباست.

جادهٔ خیس‌خوردهٔ شب زیباست.

جادهٔ خیس‌خوردهٔ سیماب‌گون شب زیباست.

جادهٔ خیس‌خوردهٔ سیماب‌گون بی‌انتهای شب زیباست.

جادهٔ خیس‌خوردهٔ سیماب‌گون بی‌انتهای شب در سکوت زیباست.

اگر سنگ‌فرش آسمان بساط ماه باشد

و سوسوی ستارگان،

و نیز غنای جیرجیر جیرجیرکی در دل شب

لرزه بیندازد بر اندام سکوت زیباست.

اما تفکر در چنین گاه‌وعده‌ای زیباتر است!

محمدباقر قنبری نصرآبادی

۲:۴۵ ظهر

۲۳بهمن۱۳۹۲